Tot voor 8 jaar terug had ik nooit last van dingen. Niet van geluiden, mensen, omgevingen, eten. Ik kon vrijwel alles hebben en doorgaan met mijn leven.
Werken, huishouden, feestjes, vrienden, afspraken, muziek overal horen, heel veel doen op een dag en lekker doorrennen met wat ik allemaal af wilde hebben van mezelf.
Ik merk de laatste tijd dat dat niet meer gaat… Ik word eerder moe van alle drukke dingen op een dag. Ik heb tijd nodig om bij mezelf terug te komen, even helemaal niemand om mij heen om weer bij Monique uit te komen. Voorheen kon ik doorgaan in de buitenwereld zonder mezelf mee te nemen, maar dat lukt niet meer. Dat is maar goed ook, want ik ga steeds meer ontdekken wie ik zelf echt ben. Door jarenlang aan mezelf te hebben gewerkt in therapievorm, gekeken naar mijn overlevingen en overtuigingen en deze te veranderen kom ik nu stukje bij beetje steeds dichter bij de echte Monique! En dat is heerlijk want in plaats van vanuit mijn hoofd alles te bedenken hoe ik dingen zal doen, is mijn voelen erbij gekomen. Doordat mijn voelhoorntjes steeds meer worden, kan ik steeds meer op mijn voelen vertrouwen en bouwen in het leven.
Vroeger wist ik niet eens dat ik kon voelen zal ik je zeggen! Ik zat ook constant in mijn hoofd, logisch!
Ik ben blij met deze ontdekking. Deze ontdekking en verandering kan ik namelijk steeds meer gaan inzetten om aan te kunnen voelen wat er bij de ander leeft en dat is mijn passie hier, hier word ik bij van!
In verbinding met mezelf, in verbinding met de ander!